چگونه به حیوانات بلاصاحب غذارسانی کنیم

با حیوانات مهربان باشیم: در جامعه ما  دیرزمانی است درمورد غذارسانی به حیوانات بلا صاحب بین افراد صاحب نظر اختلاف نظر وجود دارد.

اما نکته مهم آن است که بدانیم حیوانات بلا صاحب هم، از مخلوقات همان خدایی اندکه انسان را افریده است.

زیستگاه حیوانات بلا صاحب خصوصا سگ ها حاشیه شهر ها و مناطقی است که عموما زمین های موات بوده که متاسفانه با گسترش حاشیه نشینی و ساخت خانه ها در زمین های زراعی عملا انسان ها به زیستگاه این حیوانات ورود می کنند.

بعد از چندی حضورسگ ها در منطقه را به عنوان معضل محل زندگی خود عنوان می کنند.

ایرانیان به پشتوانه فرهنگ غنی ایرانی اسلامی و  توصیه بزرگان دینی از دیر باز از سگ ها در خانه های خود نگهداری می کردند و بیشتر خانه های قدیمی سگ نگهبان داشتند و در روستاها سگ ها از گله و خانه های ساکنین مراقبت میکردند.

با گسترش زندگی شهری ، و تغییر سبک زندگی افراد سگ ها بعنوان حیوانات بی صاحب و گاها زائد مورد بی مهری برخی افراد قرار گرفتند.

درحالیکه براساس همان آموزه های دینی همه ماباید در راستای عمل به مسئولیت اجتماعی خود و اعتلای روحیه انسانی  و الهی خود دراین موردبراساس روش های علمی و استاندارد عمل کنیم.

اگر همه شهروندان مناطقی که تعدا سگ های بلاصاحب آن زیاد است  دست یاری دهند و با همت خود اقدام به عقیم سازی سگ های محله و منطقه خود کنند و پس از عقیم سازی آن ها را در همان منطقه رها کنند بدین شکل حضور سگ های بلا صاحب هرگز معضلی محسوب نمیشود.

همچنین ساکنین میتوانند،با پسماند غذا های خود ،نسبت به غذارسانی به این سگ ها اقدام کنند.

این اقدام اجتماعی دارای ویژگی های است که در ذیل به چند مورد ان اشاره میکنیم:

۱– ترویج فرهنگ احترام به طبیعت و محیط زیست و عناصر در آن

۲- آموزش مهربانی با حیوانات به کودکان

۳- کنترل جمعیت سگ های بلاصاحب

۴- افزایش امنیت منطقه یا محله

۵- آموزش مشارکت های اجتماعی  به فرزندان

و موارد دیگری که از شما خواننده عزیز خواهشمندیم در پایین این مطلب بعنوان دیدگاه ثبت نمایید.